ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΚΡΗΤΗ, Στο κατόπι της περιπέτειας
Κρητικές νοστιμιές σε αφθονία, πανέμορφες εξωτικές παραλίες χωρίς όμως την πολυκοσμία της υπόλοιπης Κρήτης και ευγενικοί κάτοικοι που τιμούν τον Ξένιο Δία. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Αν η δυτική πλευρά της Κρήτης έχει κερδίσει την φήμη της χάρη στον ιδιαίτερο χαρακτήρα των Ανωγειανών και τις όμορφες παραλίες, η Ανατολική Κρήτη κερδίζει τον επισκέπτη με την απλότητα των ανθρώπων της και το ανεξερεύνητο, άγριο τοπίο της. Οι περισσότεροι επισκέπτες του νησιού σταματούν στην Ελούντα και τον Άγιο Νικόλαο, αφήνοντας εκτός της περιήγησης τους Δήμους Ιεράπετρας και Σητείας. Κι όμως, οι δύο αυτές περιοχές συγκεντρώνουν στα τοπία τους την ιδιαίτερη ομορφιά της Κρήτης. Με ελάχιστες καρτ-ποσταλικές αναφορές, αλλά με μπόλικη ψυχή!
Ξεκινώντας από την Σητεία, καταλαβαίνει κανείς ότι οι ρυθμοί εδώ κυλούν ράθυμα, από την ώρα ακόμα της προσγείωσης στο μικροσκοπικό αεροδρόμιο. Ο δρόμος που ενώνει τον Άγιο Νικόλαο με την ανατολικότερη πόλη της Κρήτης είναι δύσκολος και αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που η περιοχή αυτή έχει διατηρήσει ανέπαφη την παραδοσιακή της ταυτότητα. Μικροσκοπικά στενάκια και αμφιθεατρικά χτισμένα σπίτια συνθέτουν το σκηνικό γύρω από τον ομώνυμο κόλπο, προσφέροντας την δυνατότητα για ατέλειωτες βόλτες στην περατζάδα του λιμανιού. Η ρομαντική πατρίδα του Βιντσέντζου Κορνάρου ξέρει να ζει και να απολαμβάνει την κάθε στιγμή με τους δικούς της όρους. Βουτιές στην παραλία που βρίσκεται στην συνέχεια του μόλου, ρακοποσία συνοδεία μεζέ που έρχεται χωρίς να τον παραγγείλεις και ατέλειωτες συζητήσεις, πάντα με καλή διάθεση και χαμόγελο.
Μόλις 10 λεπτά από εκεί, μπορείς να κατευθυνθείς προς το Πισκοκέφαλο για πραγματικές κρητικές νοστιμιές, χωρίς φανφάρες και με αγνές πρώτες ύλες, συνήθως δικής τους παραγωγής. Εδώ το φαγητό είναι καλό ακόμα και στο πιο μικρό καφενείο της πλατείας κι αυτό ισχύει σε ολόκληρη την σητειακή περιφέρεια. Σύντομα το τραπέζι έχει γεμίσει με βουνά από τα άδεια κελύφη των κοχλιών, υπολείμματα των κυμινάτων οματιών και άδεια ποτήρια. Ένα ρακόμελο για τον δρόμο και φύγαμε!
Όσο γλυκείς κι ευγενικοί είναι οι Σητειακοί, τόσο άγριο είναι το τοπίο της πατρίδας τους. Λες και ο Θεός το έκανε επίτηδες και λείανε τις καρδιές των ανθρώπων, χαρίζοντας τους ευγένεια αξιοζήλευτη. Εδώ δεν νιώθεις πουθενά ότι είσαι τουρίστας, παρά μόνον φιλοξενούμενος. Το τοπίο όμως, έχει βαλθεί να σου δείξει ότι δεν αστειεύεται! Σκόνη, πέτρα και δυνατός ήλιος σε συνοδεύουν καθ’ όλη την διάρκεια της διαδρομής. Στην κατεύθυνση σου προς Βάι, θα κάνεις μια μικρή στάση στην Μονή Τοπλού, για να θαυμάσεις την παρθένα φύση και το μοναστήρι. Μόλις όμως η ματιά σου αντικρύσει το φοινικόδασος, θα ταξιδέψεις νοερά στα αφρικανικά παράλια. Είναι ίσως το μόνο σημείο της περιοχής, που θα συναντήσεις πολυκοσμία. Αν ψάχνεις κάτι πιο ήρεμο, η παραλία Ερημούπολη στον Ιτανό σε περιμένει. Αγαπημένη των ντόπιων, μαζί με την πανέμορφη Χιόνα μετά το Παλαιόκαστρο, στην οποία θα φροντίσεις να φτάσεις νηστικός για να γευτείς αστακομακαρονάδα και κακαβιά ζηλευτή! Για πιο δραστήριους επισκέπτες υπάρχει πάντα ο Κουρεμένος στον οποίο καταφεύγουν windsurfersκαι άλλοι φίλοι των θαλάσσιων σπορ.
Συνεχίζοντας την περιήγηση στην σητειακή γη, ο δρόμος θα οδηγήσει τα βήματα σου στην Κάτω Ζάκρο. Τα ερείπια του σημαντικού μινωικού ανακτόρου συνδυάζονται εδώ με ενδιαφέρουσες πεζοπορικές διαδρομές, που περνούν μέσα από το «Φαράγγι των νεκρών» και φτάνουν μέχρι την θάλασσα. Ο βόμβος των τζιτζικιών, τα κελαϊδίσματα και τα σφυρίγματα του ανέμου καθώς περνά ανάμεσα από τους ελαιώνες, είναι οι μόνοι σου σύντροφοι και το μάτι θα χορτάσει από την θέα που κόβει την ανάσα. Ότι δοκιμάσεις εδώ προέρχεται από τα μποστανάκια των ντόπιων .Τα φρέσκα λαχανικά, οι εξαιρετικές πατάτες και, φυσικά, το φημισμένο σε όλο τον κόσμο ελαιόλαδο της περιοχής ανταγωνίζονται χωρίς δυσκολία και τα πιο ακριβοπληρωμένα γεύματα της ζωής σου. Η απλότητα της μεσογειακής και κρητικής διατροφής βρίσκει εδώ την πλήρη έκφραση της κι εσύ θα χορτάσεις μυρωδιές, φρεσκάδα και νοστιμιά.
Τα πιο φτηνά αεροπορικά για όλη την Κρήτη
Το πιο καλά φυλαγμένο μυστικό της περιοχής, βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα αργότερα. Η διαδρομή προς Ξηρόκαμπο σε ταλαιπωρεί λίγο παραπάνω, αλλά οι ντόπιοι το χαρακτηρίζουν ως έναν από τους τελευταίους χαμένους παράδεισους της Κρήτης. Κι όταν αυτό το ακούς από το στόμα των κατοίκων της απροσπέλαστης αυτής περιοχής, ξέρεις ότι δεν χωρεί υπερβολή στα λόγια τους. Η εξωτική, κατάλευκη αμμουδιά μοσχοβολά από τα κρινάκια που φυτρώνουν στους αμμόλοφους και την περιοχή, φαίνεται, πως αγαπούν και οι φυσιολάτρες γυμνιστές. Ανηφορίζοντας πάλι προς τους ορεινούς όγκους της περιοχής, θα περάσεις μέσα από παραδοσιακούς οικισμούς όπως το Χαμαίτουλο, η Ζήρος, ο Χανδράς και οι Λιθίνες, που έχουν «φυτρώσει» ανάμεσα σε μικρά οροπέδια με αγριολούλουδα και ελαιώνες. Άλλη μια στάση για κατσίκα οφτή, λαχανοπίτια, ξύγαλο και μυζηθρόπιτες με μέλι, λίγη ρακή για να συνοδεύσει το λουκούλλειο γεύμα και συνεχίζεις με καινούργιες δυνάμεις. Αν πρέπει να διαλέξεις κατάλυμα στην περιοχή και θέλεις να κρατήσεις την ανάμνηση των οροπεδίων πριν κατηφορίσεις, θα επιλέξεις τον Άσπρο Ποταμό στο χωριό Πεύκοι. Χωρίς ηλεκτρικό, ο ήλιος έχει αναλάβει τα απαραίτητα. Και το βράδυ, οι φυσικοί ήχοι και ο διάστικτος με άστρα ουρανός, θα γίνουν οι καλύτεροι σου σύντροφοι.
Παίρνοντας πάλι τους δρόμους, αυτή την φορά προς Ιεράπετρα, θα κάνεις στάση για μια βουτιά στον Μακρύ γιαλό και θα νιώσεις αμέσως ότι έχεις επιστρέψει στις «κοσμικότητες». Στην πραγματικότητα όλα συνεχίζουν να κινούνται σε αργούς ρυθμούς, αλλά η προηγούμενη εμπειρία σου στα πιο δύσβατα χωριά, προσθέτει πάντα μια δόση υπερβολής στις συγκρίσεις. Αν θες, μπορείς να κάνεις εδώ μια παράκαμψη για τα Σχοινοκάψαλα, παραδοσιακό χωριό με περίεργο όνομα, πολλά νερά και πεύκα, ή να συνεχίσεις προς Αγιά Φωτιά και Ιεράπετρα. Όπως και να έχει, στην Ιεράπετρα θα φτάσεις κατάκοπος, ευτυχισμένος και θα έχεις κρατήσει μια από τις καλύτερες εικόνες του ταξιδιού σου για το τέλος. Η παραλία Χρυσή, Γαϊδουρονήσι ή απλώς «Νησί» για τους Γεραπετρίτες είναι κόσμημα από τα λίγα και οι κέδροι, τα ροζ όστρακα στον βυθό της και τα απίστευτα χρώματα του νερού θα σε πείσουν πως «έπιασες» παράδεισο. Θέλοντας και μη, θα επιβιβαστείς στο καϊκάκι για τον γυρισμό, αφού η διανυκτέρευση εδώ δεν επιτρέπεται, αλλά μην στεναχωρηθείς. Είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστείς την ομορφιά και την αγνότητα αυτού του τόπου, που ατενίζει με την περηφάνια που αρμόζει στους Κρητικούς το Λιβυκό Πέλαγος.
Τι να δοκιμάσεις:
Τι να μην δοκιμάσεις ρώτα καλύτερα! Έχουμε και λέμε: ξύγαλο, χοχλιούς με χόντρο, κατσίκα οφτή, καλτσούνια σητειακά, οματιές – είδος λουκάνικου, με ρύζι, κύμινο και άλλα μυρωδικά, όλων των ειδών τα τυριά, «στάκα», κολοκυθοκορφάδες, άγρια χόρτα και ολόφρεσκα ψάρια και θαλασσινά, συνοδεία ρακής και μπρούσκου κρασιού, σαν τον παλιό καλό καιρό.
Που θα γευτείς τις κρητικές λιχουδιές:
Στην «Κληματαριά», λίγα χιλιόμετρα έξω από την Σητεία, θα ρίξεις ψήφο στο λεμονάτο κουνέλι. Για παγωτό, κουλουράκια και τρουφάκια με αμυγδαλόψιχα στον «Καλαμπόκη», για γαλακτομπούρεκο, λουκουμάδες και καλτσούνια στον «Μητσακάκη», στην παραλία της Σητείας. Στην μικρή πλατεία του Πισκοκέφαλου, μεζέδες πεντανόστιμοι από έναν Ηρακλειώτη που λοξοδρόμησε. Στην Χιώνα, θα πλέξεις την ελεγείας της κακαβιάς, όποια από τις ταβέρνες κι αν διαλέξεις. Γενικά, ακόμα και στο πιο μικρό καφενείο θα νιώσεις ότι οι άνθρωποι εδώ ξέρουν να τιμούν τον επισκέπτη και πιστεύουν στους θεούς της γεύσης, οπότε μην διστάσεις να δοκιμάσεις οτιδήποτε.
menoume-ellada.gr